Οι αγκαλιές που χάθηκαν

άδοξα,

δίκαια,

ξαφνικά,

ή απλώς τις μάρανε ο χρόνος και η συνήθεια, μας στοιχειώνουν

ή

τις στοιχειώνουμε.


Γίναν βουβά φαντάσματα κάποιες,

άλλες πνεύματα εκδικητικά,

οι προσωπικές μας Ερινύες

Κι άλλες,

άυλα μας αγκαλιάζουν

ακόμα

κι ας μην τις βλέπουμε.


Οι χαμένες αγκαλιές,

αποφάσισαν οι ζωντανοί,

να τιμώνται μία μέρα το χρόνο.


Ύβρις είναι αυτό.

Οι χαμένες αγκαλιές

Τιμώνται κάθε φορά

Πού νιώθουμε την ανάγκη τους

Κάθε φορά που μας λείπουν.


Και τί μας λένε;

Μην αφήνετε ούτε μία ευκαιρία για αγκαλιά,

να χαθεί.


Για να μην σας στοιχειώνει στο μέλλον

Εκείνη η αγκαλιά

Πού από αμέλεια

Δεν δόθηκε



Tid Tripper Μανόλης Κωνσταντάκης