Χαμηλώστε το σκοινί, σας παρακαλώ

Δεν μπορούσε πια να ουρλιάξει, ένιωθε χιλιάδες ξυράφια να του ξεσκίζουν το λαρύγγι και χιλιάδες βελόνες να χώνονται στο κεφάλι του που το ένιωθε να σφυροκοπάει στο ρυθμό του σφυγμού του.
Ο dolby sorround ήχος από τα γέλια και τις ομιλίες, ηχούσε ανατριχιαστικά εκκωφαντικός, μεγιστοποιούσε στο έπακρο την επώδυνη αγωνία του, τρία μέτρα πάνω από το επενδεδυμένο πάτωμα του κελιού του. Επενδεδυμένοι με προστατευτικό υλικό ήταν και οι τοίχοι του κελιού το καθώς και η πόρτα.
Οι γιγαντοοθόνες περιμετρικά του κελιού του, τριάμισι μέτρα ψηλότερα, έπαιζαν ασταμάτητα βίντεο με όλα τα θύματα του και τις δεκατρείς οικογένειες που ξεκλήρισε πριν τον πιάσουν. Στο κέντρο του δωματίου, στα τέσσερα μέτρα από το έδαφος, κρεμόταν η αγχόνη, την οποία δεν μπορούσε να φτάσει.
Είχε χάσει την αίσθηση του χρόνου πια και η επαφή του με την πραγματικότητα, ήταν νεφελώδης και σπάνια.
άναρθροι αδύναμοι ήχοι έβγαιναν στα διαλείμματα των βίντεο.
Ήξερε πως θα έμενε εκεί μέσα μέχρι να πεθάνει. Δεν θα έβγαινε ποτέ ξανά από το δωμάτιο και δεν θα σταματούσαν ποτέ οι φωνές και οι εικόνες.
ΗΘΕΛΕ να πεθάνει, αλλά δεν μπορούσε. Έβλεπε με λαχτάρα την αγχόνη ψηλά που δεν μπορούσε να φτάσει.
Οι κάμερες κατέγραφαν κάθε τόσο τη μοναδική φράση που ψέλλιζε : "Χαμηλώστε το σκοινί, σας παρακαλώ".
Το σκοινί δεν κατέβαινε όμως, δεν θα κατέβαινε ποτέ. Μόνο να το βλέπει μπορούσε, μόνο αυτό. και να το ονειρεύεται κάποιες φορές.
Ευχόταν χίλιες φορές να τον είχαν σκοτώσει.
Ούρλιαζε, έκλαιγε, χτυπιόταν.
Τότε, τον καθήλωναν με ιμάντες.
Οι εικόνες κι ο ήχος δεν σταματούσαν ούτε τότε.




Στο control room οι φύλακες είχαν συνηθίσει πλέον στο θέαμα. Μέχρι που βαριόνταν.


"Ώρες ώρες το λυπάμαι το κάθαρμα τόσο, που σκέφτομαι να χαμηλώσω την αγχόνη, περισσότερο βέβαια λυπάμαι εμάς. "

-Κοίτα μην κάνεις καμιά μαλακία και χάσουμε τη δουλειά μας.

" Όχι εντάξει, δεν τον λυπάμαι και τόσο πολύ τον καριόλη."

-Αν περνούσε το επώνυμο δημοψήφισμα τότε για την θανατική ποινή, δεν θα τον τρώγαμε τώρα στη μάπα.

"Εσύ δηλαδή θα γινόσουν εκτελεστικό απόσπασμα αν κληρωνόσουν; Ή θα έχανες τα πολιτικά σου δικαιώματα για τον μπινέ σε περίπτωση που έλεγες όχι;"

-Χαμήλωσε τον ήχο με το μαλάκα, δεν τον αντέχω άλλο. Ευτυχώς σε μισή ώρα αλλάζει η βάρδια.


 Σημ.: Το παραπάνω μικρό διήγημα, είναι προϊόν μυθοπλασίας φυσικά. Μερικές φορές ο θάνατος, δεν είναι η εσχάτη των ποινών πρέπει να ξέρετε.

Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper