Φυλλορροούν οι ανάσες μας
Φθείρεται η εικόνα μας,
θαμπή, εντυπωμένη η μορφή σου
Μέσα μου
Πριν επιστρέψει η κουκίδα μας στ αστέρια
Εσχάτης αναλαμπής στιγμή
Σμιλεύω χάδια στο κορμί σου
Οι μόνοι στίχοι που μπορώ να γράψω πια
δεν είναι παρά
οι χτύποι της καρδιάς μου
σαν χάνομαι στα μάτια σου.
Όσο υπάρχω
Όσο υπάρχουμε
Μα σ´ αυτό αρμόζει
μόνο η ευλογημένη σιωπή
ως φυλαχτό του έρωτα.
Η αγάπη που βρίσκεται;
Κρυμμένη
στο κέντρο ενός καινοφανούς.
Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper
0 Kommentare:
Δημοσίευση σχολίου