5/3/21

Posted by Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper On 5.3.21

 


Συνηθίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι κάθε νέα αρχή να τη βλέπουν με ελπίδα.
Η ελπίδα έχει το σαγηνευτικό άρωμα των λουλουδιών στο μονοπάτι της ζωής, 
που ελκύει τις πεταλούδες 
των οποίων το πέταγμα προκαλεί τυφώνες σε ανυποψίαστο χρόνο, 
με μύριους ανεξερεύνητους τρόπους. 
Βασικά με μη αντιληπτούς τρόπους από εμάς.
Μάχες και πόλεμοι που κερδίζονται ή χάνονται.
Η ελπίδα είναι το αλάτι της ζωής.
Μέχρι να χορτάσεις μάχες, νίκες και ήττες. 
Μέχρι το σπαθί να στομώσει. 
Μέχρι να χορτάσεις πληγές.
Τότε, αποσύρεσαι στο κάστρο σου.
Ό,τι ήταν να έρθει, ήρθε. 
Κι ό,τι είναι να έρθει δεν μπορεί να σε αγγίξει πια.
Όσο για την ελπίδα;
Ζεις χωρίς υποκατάστατα, δεν την έχεις ανάγκη.
Στο κάτω κάτω της γραφής, 
μπορείς πλέον να δεις το πέταγμα της πεταλούδας, 
πριν τον τυφώνα.
Και ξέρεις ότι είναι μάταιο να φωνάξεις στους άλλους. 
Δεν θα ακούσει κανείς.
Όχι ότι θα είχε και καμία σημασία.
Η ζωή είναι ένας αξεδιάλυτος γόρδιος δεσμός 
και δεν υπάρχει σπαθί για να τον κόψει.
Οπότε, χαμογελάς.
«Καλό μήνα» λες.
Και κοιτάς πέρα μακριά στον ορίζοντα.
Μιά πεταλούδα πετάει....

Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper


0 Kommentare:

Δημοσίευση σχολίου