καταλήγουμε

 

Όλη μου η γνώση είναι βουτηγμένη

σε χολή και πληρωμένη με δάκρυα

Θρυμματισμένος χρόνος

σε ακανόνιστα κομμάτια ενός παζλ

Ταυτόχρονες εναλλακτικές πραγματικότητες

πολλαπλών μου ειδώλων

Ελαφρά παραποιημένων,

ελαφρά τραυματισμένων,

ή πιο σοβαρά,

άλλες καταλήγουν σε επιθανάτιο ρόγχο,

ανανήπτουν όμως,

άλλες καταλήγουν σε ικεσίες,

σε κραυγές και βλαστήμιες

Άλλες, απλώς καταλήγουν.

Πάντα ένα τέλος ενεδρεύει τη ζωή

Όχι κακόβουλα,

νομοτελειακά.

Όπως η αράχνη τη μύγα

που κολλάει στον ιστό της

Νομοτελειακά

Σαν μαύρη τρύπα

Είναι η βαρύτητα που συνθλίβει

Στην πραγματικότητα η μαύρη τρύπα γεννιέται

με μία τυχαία πρώτη εκπνοή

Σωρευτικά,

ανάσα την ανάσα

εκατομμύρια ανάσες

γιγαντώνονται

Μέχρι που γίνεται αδυσώπητη

η ανάγκη

Να εκραγεί η συνείδηση

Στην ισορροπία της μη ύπαρξης

Γι αυτό υπάρχει η εντροπία

Για να σωπάσουμε επιτέλους

Κάποτε η γνώση

Δεν είναι παρά μία μαύρη τρύπα

Που καραδοκεί να πλησιάσεις.

Καταλήγουμε με μία αστραπή χωρίς ήχο

Καταλήγουμε

Στον προσωπικό μας ορίζοντα των γεγονότων.

Καταλήγουμε.

Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper