Έγινα ο καταστροφέας του κόσμου μου
της μικρής αυτάρεσκης φυσαλίδας
πόσο ευλαβικά έχτισαν;
Επιθυμίες
κι οι ομφαλοσκοπήσεις χρόνων
Έγινα το σφυρί και το αμόνι
τσαλάκωσα τον θαμπό ασημένιο καθρέφτη μου
εκεί
στο ίδιο μέρος
όπου με σπουδή, με συνέπεια
έφτιαξα όλα τούτα τα χρόνια
την παγίδα μου
κι αλυσοδέθηκα
μέσα σ αυτήν
επίπλαστα ευτυχής.
Τότε
που συναίνεσα στην άρνηση
κάθε άβολης ενοχλητικής πραγματικότητας
οφθαλμούς ορύττων
βουβός
σε ψιθύρους,
κραυγές,
παρακλήσεις,
απειλές
στραγγάλισα το ένστικτο
το μίσησα και γι αυτό
Τώρα,
αγκαλιάζω το κενό μου
πλάθω
το μοναδικό σκαλοπάτι
που με χωρίζει από το έδαφος
με χέρια πληγιασμένα
ελεύθερος πια
μετά από τόσα χρόνια
Κατέστρεψα επιτέλους το μικρόκοσμο μου
λυτρωτικός αυτοακρωτηριασμός
κακοφορμισμένων ελπίδων
Θα μείνουν τα σημάδια
να μου θυμίζουν
με πόση τέχνη και σπουδή
έφτιαξα κάποτε
τη δική μου παγίδα
Ημέρα Πρώτη.


Μανόλης Κωνσταντάκης  Tid Tripper