Μιά φορά κι ένα καιρό...

Τα παραμύθια πρωτοειπώθηκαν για να προειδοποιήσουν,
ήταν γεμάτα φρίκη και τρόμο,
οι άνθρωποι όμως δεν το ήθελαν αυτό,
ήθελαν κάτι να τους καθησυχάζει και να τους νανουρίζει τις νύχτες.
Έτσι έβγαλαν τη φρίκη και τον τρόμο από αυτά, ταυτόχρονα όμως τα αποδυνάμωσαν, βγάζοντας και την προειδοποίηση για τον επερχόμενο κίνδυνο.
Καλύτερα "ευτυχείς" και κοιμισμένοι,
παρά ξάγρυπνοι.
Τα αυτονόητα μόνο αυτονόητα δεν είναι και οι λέξεις που κεντούν μιά ιστορία, έχουν διάφορες και εκ διαμέτρου αντίθετες σημασίες. Ανάλογα πού και πώς θα τις αραδιάσεις στην κάθε ιστορία.
Οι ιστορίες εξάλλου αφορούν συνήθως φριχτά γεγονότα που συνέβησαν και για να μην ξεχαστούν τελείως, τα ξορκίσαμε, κάνοντας τα, παραμύθια.
Τα παραμύθια αρέσουν. 
Είναι και μη επικινδύνως διδακτικά. 
Επιπλέον όπως είπα παραπάνω, δεν μας τρομάζουν τόσο όσο τα πραγματικά γεγονότα. 
Γι αυτό και η φρίκη που αυτά υπονοούν, επαναλαμβάνεται με διάφορες παραλλαγές, από γενιά σε γενιά.
Και η Ιστορία επίσης.
Αυτή κι αν είναι φρίκη.
Η επανάληψη, είναι η μητέρα της μαθήσεως του μαλάκα.

Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα;...


Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper

]