Outcast

Η επιλογή της γλώσσας είναι αντίστοιχη με την επιλογή του επιδέσμου στο τραύμα.
Η επιλογή σου δεν έχει σημασία
σε διαλέγει η σφαίρα.
Η επιλογή της παπαριάς είναι το δικαίωμα στην ύβρι.
Τη βρίσκεις.
Η σφαίρα, σε βρίσκει.
Ζεις ή σακατεύεσαι.
Σε τσακισμένες λαμαρίνες
σε βράχια σε κάποια ερημιά.
Μόλυνση.
Αντιβιοτικά (αν υπάρχουν μαλάκα).
Μετά, το ψυχότροπο της αρεσκείας τους.
Συνεχίζεις λανθάνον έρμαιο.
Οι περισσότεροι χάνουν ή χάνονται.
Δεν έχει σημασία.
Απλώς να μην νιώθουν.
Υποκρίνεται η ψυχή «όλα καλά»
προσωπείο!
Κάθε φορά σ αγαπώ πιο πολύ
(λες)
μα πάντα θα τα σκατώνεις.
Ποίηση!
Ένα μάτσο μπερδεμένα σκατά σε περίτεχνες λέξεις!
Πλέκεις.
Ωμά,
πληγή που κακοφόρμισε.
Η κανονικότητα είναι ένα απελπισμένο «σ αγαπώ!»
που σαλτάρει από μια ταράτσα!
Είναι μιά άρνηση
να δεις!
Είναι το κοτσιδάκι στο μούσι μου,
το σημάδι από σφαίρα.
Δεν είσαι εσύ.
Στερεύει η ζωή.
Στερεύω εγώ
και θέλω να προλάβω.
Ο παρελθόντας χρόνος
αν τον άλλαζα σε μέλλοντα,
θα μπορούσες τότε
να μ αγαπήσεις
γι αυτό που είμαι;
Μην απαντήσεις!
Η σφαίρα ήταν αληθινή.


Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper