με στίχο και σώμα

 

Άν δεν μιλήσουμε
Αν δεν φωνάξουμε
Άν δεν ουρλιάξουμε
με στίχους την οργή μας
τις ιδέες μας
τα όνειρα μας
δεν είμαστε παρά χαρτιά
τσαλακωμένα πεταμένα
με κούφια άχρηστα λόγια.
Αν δεν βγούμε στο δρόμο,
ας μην ψελλίζουμε για δικαιοσύνη
μονότονα τσιτάτα
νεκρών φιλοσόφων,
νεκρών ποιητών.
Αν δεν διεκδικούμε το δίκιο
δεν θα μας το χαρίσει κανείς,
ποτέ.
Αν δεν διεκδικούμε
δεν είμαστε παρά νεκροί
που σαπίζουν όρθιοι.
Αν δεν γίνουν τα λόγια πέτρες,
αν τα τραγούδια δεν γίνουν γροθιά
Αν οι στίχοι δεν ανάψουν φωτιές
Άχρηστες οι φτιασιδωμένες λέξεις,
για της ψωλής μας το χαβά
του μουνιού τον οδυρμό.
Άχρηστο να μας διαβάζουν
Σπατάλη.
Οι ποιητές ένα χρέος έχουν.
Nα γίνουν έμπνευση
στους αγώνες
ενάντια στην τυραννία.
Είναι η φυσική τους θέση
να σταθούν πρώτοι
μπροστά στο κτήνος.
Με στίχο και σώμα.

Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper