μία συζήτηση

 

Πριν λίγο καιρό με ρώτησε ένας γνωστός μου συνταξιούχος γιατρός σε σχετική συζήτηση, πρέπει να είναι 80φεύγα πια, τα εξής.

Γελάς;

-Ναι, όσο περισσότερο μπορώ!

Γαμάς;

-Ναι, άμα κάτσει περίπτωση κι όσο μπορώ!
Αθλείσαι τακτικά;

-Από τα 40 και μετά όχι. 

Φίλους καλούς έχεις;

-Έχω, ευτυχώς.

Κάνεις ανθυγιεινή ζωή, καπνίζεις, πίνεις, τρώς αυτά που σ' αρέσουν, όποτε γουστάρεις;
-Ναι, κυρίως. Το αλκοόλ μόνο το έκοψα γιατί μ έριχνε ψυχολογικά κι έκανα πολλές μαλακίες. Και το πολύ φαΐ, τώρα τρώω για να ζω και δεν ζω για να τρώω.

Παίρνεις τα φάρμακα σου.

-Ναι τα παίρνω, δεν είμαι ηλίθιος.

Έχεις άγχος, στεναχωριέσαι;

-Ναι, κι απ' αυτά έχω. Προσπαθώ όμως φιλότιμα να τα γράφω στ' αρχίδια μου.

Λοιπόν, το πιθανότερο είναι πως δεν θα ζήσεις πάρα πολύ, δεν θα φτάσεις ίσως τα χρόνια μου, αλλά τουλάχιστον θα ζήσεις καλά!

-Εσείς τί κάνατε όταν ήσασταν νέος; 

Εγώ παιδί μου έκανα υγιεινή ζωή στα νιάτα μου. Τώρα όμως θα ευχόμουν να μην έκανα. Βλέπεις στο τέλος όλοι θα πεθάνουμε. Ας έχουμε ζήσει τουλάχιστον με απόλαυση τον βίο μας.

Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper