Από τα μυστικά μου
Ένα αυτό που αιμορραγεί
Γλυκό, παράξενο, πανώριο
Πικρή επτασφράγιστη σιωπή το κρύβει
Στύγια κατάμαυρα νερά,
Νερά παγωμένα της Άσβαρτνιρ
Στις φλέβες μου κυλήστε
Πνίξτε τη λαλιά μου
Αν γίνω βράχος,
ας με τρώει αιώνια το κύμα
Αν γίνω φωτιά,
ας μην μείνουν ούτε οι στάχτες μου
Μόνο να δω πρώτη και τελευταία φορά
Τη μορφή Της
Πριν η Λήθη βάψει τα μάτια μου σκοτάδι.
Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper
0 Kommentare:
Δημοσίευση σχολίου