Πανδαμάτωρ φόβος

Στο όνομα της πανδημίας ( ; ) εκχωρούμε ελευθερίες, δικαιώματα, αλλάζουμε νοοτροπία και συμπεριφορές. Προσοχή, και αυτός ο ιός υπάρχει και είναι θανατηφόρος, όπως κάθε άλλη σοβαρή ασθένεια. Η θνησιμότητα του είναι αυτή τη στιγμή στο 3% με πρόβλεψη και προοπτική σε βάθος χρόνου, να πέσει στο 1,5 ή στο 1%. Και είναι λόττο θανατηφόρο, «άν σου κάτσει!» που λένε. Η πανδημία του καπνίσματος έχει κάθε χρόνο πάνω από 7.000.000 θύματα, κι εγώ είμαι καπνιστής. Παρ΄ όλα αυτά, δεν απαγόρευσαν καθολικά το κάπνισμα. Έθεσαν προϋποθέσεις, κανόνες και πολύ σωστά έκαναν. Οι απαγορεύσεις με ολοκληρωτικό τρόπο σπανίως έχουν στόχο την ευημερία ή την ασφάλεια του λαού. «Ασφάλεια;» Ας γελάσω, ή μάλλον ας μην γελάσω, γιατί όποτε ακούω κράτη και κυβερνήσεις να μιλάνε για ασφάλεια, ο σβέρκος του λαού είναι ο στόχος. Απειλή είναι τα κράτη και τα αφεντικά τους, οι Τράπεζες ή Αγορές ή όπως διάολο λέγονται ανά τις δεκαετίες. Παλιά το λέγαμε Κεφάλαιο.

Η ανεργία, η μείωση θέσεων εργασίας και η πείνα που ήδη σε κάποιες χώρες της Αφρικής και της Ασίας υπάρχει ήδη, απειλεί και θα απειλήσει το σύνολο των ανθρώπων. Ακόμα κι αυτών που έχουν χρήματα και καβάτζες. Τί θα τα κάνουν τα χρήματα όταν τα πάντα θα έχουν παραλύσει; Θα αγοράσουν τί κι από πού; Πώς ακριβώς;

Θα μου πείτε και με το δίκιο σας, προτιμάς να σωθεί η οικονομία από το να σωθούν άνθρωποι; ΌΧΙ σε κάθε περίπτωση ΌΧΙ. Ο τελευταίος που θα υποστήριζε κάτι τέτοιο, είμαι εγώ. Βλέπετε είμαι και ο ίδιος υπέρ υψηλού κινδύνου. Το πιθανότερο αν κολλήσω, να φάτε κόλλυβα ή αν πραγματοποιηθεί η λίστα με τις τελευταίες μου επιθυμίες, αντί κόλλυβα να μοιράσουν σουβλάκια και μπύρες. Οπότε μακριά από μένα νεοφιλελέδικες κλπ ταμπέλες.

Αυτό που λέω είναι ότι το lockdown δεν είναι σε καμία περίπτωση η λύση, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα. Μπορούμε να προστατευθούμε όλοι κι όλες και χωρίς αυτό. Νηφάλια και ψύχραιμα. Με ενσυναίσθηση και θάρρος. ΝΑΙ στην απαίτηση για καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας, με προσλήψεις προσωπικού κι αναβάθμιση εγκαταστάσεων και μέσων. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει ο κόσμος να μπορεί να δουλέψει. Επίσης, και αναφέρομαι στα ντουγάνια κυρπαντελήδες, που ψήφισαν για άλλη μια φορά Μητσοτάκηδες μπας και γίνει η «δουλίτσα» τους, και μέσα και προσωπικό καλύτερα και περισσότερο θα είχαμε, αν δεν χάνονταν σε καιρό πανδημίας, δεκάδες εκατομμύρια σε αλουμινόμασκες-πετσέτες θαλάσσης, μεγάλους περιπάτους και φιέστες. Για να μη πιάσουμε το colpo grosso με τα εξοπλιστικά που θα μας σκίσουν κι άλλο τα βάρδουλα για μερικές ακόμα δεκαετίες, πομπέοοο.

Προς θεού δεν θέλω να υποστηρίξω πως οι συριζαίοι θα ήταν καλύτεροι σε αποτελέσματα. Τουλάχιστον όμως αυτοί θα τα κάνανε σκατά από ασχετοσύνη και μαλακία. Οι δεξιοί τα κάνανε σκατά από ανίατη μίζα παραδοσιακή και ρεμούλα. Στο όνομα της ασφάλειας μας λοιπόν. Καλή η ασφάλεια, δε λέω, όμως στο όνομα αυτής ειδικά της ασφάλειας και της προστασίας, ελλοχεύουν ακόμα μεγαλύτεροι κίνδυνοι. Η εκχώρηση των ελευθεριών και δικαιωμάτων μας, η επιβολή αυταρχικών καθεστώτων και η επαπειλούμενη πείνα η οποία ελαύνει καλπάζουσα. Ποινικοποιούνται τα πάντα που έχουν να κάνουν με αντίδραση απέναντι στα καθεστώτα και την γραμμή που αυτά προβάλλουν, για λόγους που κάθε άλλο παρά με την ασφάλεια των λαών έχουν να κάνουν. Μάντρωμα και υποταγή λέγεται και είναι, κάθε προσπάθεια για επιβολή αυταρχικών και ολοκληρωτικών διατάξεων. Όποιος θέλει, ας μπει στο μαντρί λοιπόν. Εμένα προτιμώ να με φάει ο λύκος. Αν φαγωθώ, τουλάχιστον θα φαγωθώ λεύτερος, παρά υποταγμένος. Ας μη ξεχνάμε ότι η κατάληξη στα μαντριά, είναι πάντα ο χασάπης.

Ο φόβος, πάντα ο φόβος είναι το κλειδί που κλειδώνει ή πιο σπάνια, ξεκλειδώνει μυαλά. Η υπέρτατη πειθώ και σαγήνη, ο πανδαμάτωρ Φόβος. Νικά κι αυτόν το Χρόνο. Πετάξτε τις παρωπίδες σας, είναι άχρηστες! Το κόλπο είναι να μη βλέπεις καθόλου. Δώσε το χέρι σου να σε οδηγήσουμε με ασφάλεια. Αλλιώς, θα πας στην Ασφάλεια. Όπου σίγουρα θα γίνεις «ασφαλής» γι' αυτούς. Οι τύποι είναι αδίστακτοι, χρησιμοποιούν τα πάντα. Ακόμα και τα ξαδέλφια τους, τους φασίστες και νεοναζί.

Πάντα οι προκαθορισμένοι στόχοι είναι πιο "ασφαλείς", ειδικά αν έχουν ξεπουπουλιαστεί. Τα χρήσιμα εργαλεία που ήταν κάποτε τα Χρυσά Αυγά, έπαψαν πια να χρησιμεύουν. Γι΄ αυτό και πετάγονται στον κάλαθο των αχρήστων. Ο φασισμός κι ο ναζισμός όμως έχει πολλά άλλα χρήσιμα εργαλεία. Ο φόβος για την ασφάλεια μας, ατομική και συλλογική, είναι παντοδύναμο εργαλείο, μας τυφλώνει τελείως, δεν μας φορά απλώς παρωπίδες. Ας δούμε λοιπόν κάποια στιγμή το δάσος κι όχι για άλλη μια φορά το δέντρο.

Η Χρυσή Αυγή ξεπουπουλιάστηκε, και ναι, το χάρηκα πολύ, ήταν μία σημαντική νίκη, ειδικά από μία αστική δικαιοσύνη σάπια ως το κόκκαλο, όπως η ελληνική. Φυσικά δεν μίλησε αυτή, αλλά τα αφεντικά της. Είδαν πως το εργαλείο τους χάλασε κι έπρεπε να ανακυκλωθεί. Θα ετοιμάσουν σίγουρα άλλο. Ο εγχώριος αλλά κυρίως ο παγκόσμιος φασισμός και ναζισμός, δεν έχει ηττηθεί δυστυχώς. Υπάρχουν πολλές φωλιές φιδιών που πρέπει να συντριβούν ακόμα. Κι ο αγώνας εναντίον τους θα είναι μακρύς και σκληρός.


Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper