Το κωδικό μου όνομα είναι L-man.Έτσι με φωνάζουν οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου.

Είμαι αρκετό στη δουλειά. Μπορεί να μην είμαι γνωστός και διάσημος όπως οι άλλοι, όμως να ξέρετε ότι πίσω από πολλές επιτυχίες τους, βρίσκομαι εγώ. Έχω μείνει στην αφάνεια όχι τόσο από ιδιοσυγκρασία και χαρακτήρα, όσο από την εξέλιξη των καταστάσεων και το μοναδικό ταλέντο που διαθέτω. Το ταλέντο χάρη στο οποίο με ξεχώρισε ο Οργανισμός και με στρατολόγησε στις τάξεις του. Θα αναρωτιέστε σίγουρα ποιο είναι το ταλέντο, ποιος και τι είμαι εγώ, ο Οργανισμός, οι συνάδελφοί μου και κυρίως τι δουλειά κάνω. Με το δίκιο σας.

Λοιπόν, είμαι ένας υπερήρωας.

Ναι, καλά διαβάσατε. Δεν λέω ψέματα, ούτε είμαι τρελός. Είμαι συνάδελφος των Iron man, Captain America, Hulk, Thor και όλων των άλλων που βλέπετε τις ταινίες τους και διαβάζετε σε κόμιξ τις περιπέτειες τους. Τώρα η επόμενη ερώτηση που θα κάνετε, είναι γιατί ποτέ μα ποτέ, δεν έχετε ακούσει κάτι για μένα. Τον L man. Και επιτέλους τι στο διάτανο σημαίνει αυτό το «L»;

Υπομονή και θα σας πω. Καταρχήν θα πρέπει να σας περιγράψω τον εαυτό μου. Εμφανισιακά είμαι παντελώς αδιάφορος. Μία ανώνυμη φιγούρα μέσα στο πλήθος. Ηλικία από 40 έως 60 θα μπορούσατε να πείτε, μετρίου αναστήματος, ούτε αδύνατος, ούτε χοντρός. Ούτε άσχημος, ούτε όμορφος. Είμαι κάποιος που δεν θα του ρίχνατε δεύτερη ματιά στο δρόμο αν τον συναντούσατε, αμφιβάλλω δηλαδή αν θα του ρίχνατε και πρώτη. Δεν είμαι καθόλου δυνατός ή γρήγορος, ούτε έχω τηλεπαθητικές και τηλεκινητικές ικανότητες. Δεν πετάω στον αέρα, δεν ρίχνω θανατηφόρες ακτίνες με τα μάτια μου, ούτε και είμαι ιδιαίτερα έξυπνος. Είμαι ένας ασήμαντος καθημερινός άνθρωπος. Εντάξει, βαρύ το ασήμαντος, κρατήστε το καθημερινός.

Δεν υπάρχουν ασήμαντοι άνθρωποι, μόνο άνθρωποι που δεν σκέφτηκαν ποτέ πως μπορεί να γίνουν σημαντικοί για κάποιους άλλους ή έστω για τον εαυτό τους. Άνθρωποι που δεν θέλησαν να προσπαθήσουν ή που για διάφορους λόγους και αιτίες, έχασαν το κουράγιο τους να συνεχίσουν. Το να είναι κάποιος σημαντικός ή όχι, πρώτα ξεκινάει από τον ίδιο και τη στάση του απέναντι στη ζωή και τους άλλους ανθρώπους. Χωρίς βαρύγδουπα λόγια ή ηρωικές πράξεις. Η συνέπεια, η προσπάθεια και η ενσυναίσθηση μπορεί να σε κάνει σημαντικό. Το να μπορεί ο άλλος να στηριχθεί πάνω σου, να εκτιμήσει τη συμπεριφορά σου, το χέρι που θα του δώσεις να σηκωθεί, το πώς εσύ θα του ζητήσεις να σε σηκώσει όταν πέσεις. Αυτά, είναι σημαντικά.

Τέλος πάντων, ξέφυγα από το θέμα. Έλεγα ότι δεν διαθέτω καμία εξωτική υπερδύναμη και ικανότητα. Φανερή τουλάχιστον, όπως οι υπόλοιποι υπερήρωες.

Τότε πώς και για ποιο λόγο δουλεύω μαζί με όλους αυτούς τους σούπερ γαμάτους τύπους; Τι ακριβώς κάνω;

Είναι απλό. Είμαι αυτός που χάνει για πάρτη τους, που φορτώνεται τις αποτυχίες τους. Κάτι σαν αποδιοπομπαίος τράγος. Πολλές φορές οι διάσημοι συνάδελφοι μου στις υποθέσεις που αναλαμβάνουν, ηττώνται, χάνουν παταγωδώς και φαίνεται εκείνες τις στιγμές η βέβαιη, αμετάκλητα τελεσίδικη συντριβή τους. Εκεί είναι που επεμβαίνω εγώ. Αθόρυβα, χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, χωρίς σαματά. Πάω και ρουφάω την ήττα τους μέχρι το μεδούλι. Γίνεται η δική μου ήττα, το δικό μου χάσιμο. Αλώβητοι λοιπόν κι ανανεωμένοι, ρίχνονται ξανά στη μάχη και θριαμβεύουν. Χαίρομαι κι εγώ με τις νίκες τους. Στο κάτω κάτω, αν δεν υπήρχα, το πιθανότερο να μην πω το σίγουρο, θα ήταν να μην γευτούν ποτέ τη γλυκιά γεύση του θριάμβου και να μην σωθεί ο κόσμος όλες αυτές τις φορές από τις χίλιες μύριες καταστροφές που τον απείλησαν.

Όπως πιθανώς θα έχετε τώρα καταλάβει, το «L» δεν είναι το αρχικό παρά του Looser. Είμαι ο Looser Man. Αυτός που πάντα χάνει για χάρη των άλλων. Αυτή είναι η υπερδύναμη που διαθέτω. Τραβάω την ήττα και την συντριβή όπως το σκατό τις μύγες. Σίγουρα πράγματα! Αποτυχία σε μένα, όλη δική μου εγγυημένα, εάν ζητήσετε τη βοήθεια μου. Επιτυχία για σας επίσης εγγυημένα. Είμαι χαρούμενος που είμαι πάντα ο χαμένος. Παλιά δεν μου άρεσε, ήταν ενοχλητικό, ντρεπόμουν γι’ αυτό. Μέχρι που με ανακάλυψε ο Νικ Φιούρι κατά λάθος. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία, που ίσως σας πω στο μέλλον. Θα δούμε.

Αυτός είμαι λοιπόν, ο Looser man ή L-Man. Δεν θα σας πω το πραγματικό μου όνομα, ούτε και θα δείξω το πρόσωπο μου. Δεν πρέπει. Αν με γνωρίζετε τότε δεν θα μπορώ να βοηθήσω τους συναδέλφους μου και να κάνω όπως πρέπει τη δουλειά μου. Ο κόσμος, εσείς δηλαδή, δεν πρέπει να γνωρίζει όλες τις δυσάρεστες λεπτομέρειες που κρύβονται πίσω από μία μεγάλη επιτυχία των ηρώων που θαυμάζει. Ούτε να σκέφτεται ότι η επιτυχία τους θα ήταν μία καταστροφική αποτυχία. Δεν πρέπει ο κόσμος να χάσει την εμπιστοσύνη στους ήρωες του, να πέσουν στα μάτια του, να μην τον εμπνέουν πια και να μην τους θαυμάζει. Αυτό, θα μαράζωνε και τον κόσμο και τους ήρωες. Έτσι λοιπόν, ας μαραζώσω εγώ. Να σωθεί ο κόσμος. Είναι η ηθική ανταμοιβή μου αυτή, κάθε φορά που χάνω. Και χάνω σίγουρα και πολύ καλά. Είμαι ο καλύτερος σ’ αυτό. Δεν το λες και λίγο.

Το μόνο που θα ήθελα να είχα όμως κι εγώ αλλά δεν μου δίνουν γιατί θα καρφωνόμουν, είναι μία στολή υπερήρωα.
Εφαρμοστή, με σωβρακάκι από πάνω όπως οι συνάδελφοι.
Το μόνο που έχω είναι κάτι κόκκινα ισοθερμικά εσώρουχα που βρήκα φτηνά στα lidl.
Τα φοράω όταν έχει κρύο.



Μανόλης Κωνσταντάκης