Όταν θα σβήσω

Όταν θα σβήσω, 

μη λυπηθείς 

και μη δακρύσεις
Δέξου τη θύμηση μου 

σα χαμόγελο ζεστό
Δεν μου πρέπει 

να γίνω λυγμός 

μέσα σου
Τα όμορφα 

να κρατήσεις, 

ό,τι σε κέρασε 

η ψυχή μου.
Άσε με να ταξιδέψω 

στο άπειρο 

έχοντας ως μόνη συντροφιά 

την εικόνα σου.
Να χαμογελάς 

όταν βλέπεις 

κάποιο λαμπερό αστέρι 

τις ασέληνες νύχτες.
Να χαμογελάς 

στο κελάηδημα των πουλιών 

το πρωί.
Να χαμογελάς 

ευτυχισμένη 

γιατί έγινες το φως 

που θα φωτίζει 

το αιώνιο άγνωστο 

που πορεύομαι.
Και στο χαμόγελο σου, 

θα νιώθω ότι με κρατάς 

μέσα σου ακόμα.
Όταν θα σβήσω, 

μη φοβηθείς.
Η αγάπη δεν χάνεται.
Μέσα της ζούμε.

Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper