Ξεπλένει το κύμα όλους τους στίχους
που έγραψα τον Αύγουστο για σένα
Λέξεις υγρές, βγαλμένες άδοξα
μέσα από άρρωστα πνευμόνια
Κι όλη η βροχή που έρχεται,
ας ξεπλύνει κι εμένα
αν μ΄ έβρει εκεί.
Στα βράχια του Σεπτέμβρη μου,
εσύ, ας ταξιδεύεις.
Όσο για μένα,
αρχαίο νερό είμαι.



Μ.Κ.