Να γυρίζουν οι σελίδες,
παλιές,
φθαρμένες,
από δάχτυλα άγνωστα
τα σημάδια τους στο κάτω μέρος
«έζησα κι εγώ την ιστορία αυτή...» 
λένε με τον τρόπο τους.
Ίσως ροζιασμένα και λερά από μηχανόλαδο και πετρέλαιο,
ίσως φροντισμένα καθαρά.
Δάχτυλα αγνώστων αναγνωστών.
Βυθίστηκαν στις σελίδες
και τους νανούρισε το μπότζι.
Τα δικά μου δάχτυλα είναι τώρα.
Όχι,
στεριά πατάει το σώμα πια.
Μη ρωτάτε πώς και γιατί βρέθηκε στα χέρια μου,
δεν θυμάμαι.
Αναγνώστης είμαι.
Μια μέρα, άλλα δάχτυλα θα ξεφυλλίζουν τις σελίδες.
Αγνώστων δάχτυλα.
Άγνωστος θα έχω γίνει κι εγώ.



Μ.Κ.