Να γράφεις ορνιθοσκαλίσματα σ` ένα τσαλακωμένο τεφτέρι γεμάτο στάλες θάλασσας κι ιδρώτα.
Πάντα υποκίτρινες σελίδες, διακριτική υπόμνηση φυλλοροούντος φθινοπώρου.
Διακοπές σημαίνει να αφουγκραστεί τις σκέψεις του ο άνθρωπος.
Στην επωδό των κυμάτων.
Καρτερικά να υπομείνει το θρίαμβο του καταλύτη ήλιου
μέχρι το σούρουπο.
Διακοπές σημαίνει να χορεύει εκστασιασμένος από το σούρουπο ως τη στιγμή που η Αφροδίτη θα είναι το μοναδικό ουράνιο σώμα εκεί ψηλά κατά την Ανατολή.
Ξέπνοος να βουτήξει στη δροσερή αγκαλιά μιάς καινούργιας θάλασσας.
Να είναι ο πρώτος της εραστής για την καινούργια μέρα.
Να βαφτεί στα χρώματα του πρωινού φωτός,
να καθαρθεί από τα προηγούμενα, του μικρού θανάτου του ήλιου,
αυτά που στολίστηκε για την ολονύχτια γιορτή.
Διακοπές σημαίνει έρωτας οργιαστικός, χωρίς λόγια.
Μόνο κορμιών μυσταγωγία σε γλυκό μεθύσι.
Διακοπές είναι οι ώρες των μεσημεριών που τα τζιτζίκια απαγγέλουν από το βιβλίο που κρατάς.
Διακοπές είναι οι χυμοί των φρούτων που σταλάζω στο γυμνό σου κορμί για να σε γαργαλήσω με τη γλώσσα όπως κοιμάσαι παραδομένη.
Διακοπές είναι μια παλιά τρύπια βάρκα που την κουνάει ρυθμικά το κύμα
πράσινη καρίνα δίπλα στο βράχο με τους αχινούς και τις πεταλίδες.
Διακοπές είναι οι μέρες που ευλαβικά φύλαξα στο Άγιο Άβατο της Νοσταλγίας.
Διακοπές είναι αυτά που προτίμησα να μην γράψω εδώ.
Είναι η μυστική μου πανοπλία κι ασπίδα
απέναντι στην ορδή από Ρουτινιάρικες Μέρες που επελαύνουν.
Απέναντι στην αβεβαιότητα ενός θνήσκοντος παλιού κόσμου.
Παραδομένου στον φόβο του, βουβός.
Τις ακούω από μακριά να καλπάζουν ουρλιάζοντας "ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ!".
Αρνούμαι να φοβηθώ.
Έχω τη δική μου πανοπλία κι αν πέσω, έπεσα ευτυχισμένος.
Μ.Κ.
0 Kommentare:
Δημοσίευση σχολίου