Βαρέθηκες τη πολυκοσμία λες, το στριμωξίδι και τη βαβούρα. Θες να χαλαρώσεις, να γεμίσεις μπαταρίες και να κάνεις κάτι το διαφορετικό από συνήθως. Σου αρέσει τόσο η ησυχία όσο και η περιπέτεια. Το άγνωστο.
Θες να πας σε ένα μέρος όπου ο χρόνος και το ρολόι δεν έχουν καμία σημασία. Θα σε ξυπνούν οι κραυγές των άλμπατρος και θα σε νανουρίζουν τα κύματα. Μακριά από κινητά, ίντερνετ, τηλεόραση.
Να λοιπόν ο ιδανικός προορισμός για σένα.
Δεν ξέρω πότε και πώς θα φτάσεις, ούτε πότε και πώς θα γυρίσεις. Το πιθανότερο να αλλάξει η ζωή σου εκεί. Ίσως να αρχίσεις να πιστεύεις και στο θεό, ίσως και όχι.
Ένα από τα τελευταία αμόλυντα από τον τρόπο ζωής μας μέρη, πιθανώς να σε δεχτεί αν το αντέχεις.
Μόνο μη βιαστείς. Πέτα στο καλάθι των αχρήστων τις συνήθειες και τα άγχη σου κι αν τελικά πας, να πας αγνός, με ταπεινότητα κι ευγνωμοσύνη για έναν από τους τελευταίους παραδείσους που απομένουν.
Ένας βράχος στη μέση του ωκεανού.
Και μιά χούφτα άνθρωποι που με αγάπη και πείσμα τον επέλεξαν για τόπο τους.

(Φωτογραφία του νησιού Τριστάν ντα Κούνια, κάπου στον Ατλαντικό.)