ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΑΜΗΣΑ ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ

 

"κοίτα μην πεθάνεις χωρίς να δοκιμάσεις τι θαύμα είναι να γαμάς από έρωτα"

(Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου, Gabriel Garcia Marquez)

Πάντα όταν το διαβάζω ή όποτε το ακούω, θυμάμαι την πρώτη φορά που γάμησα από έρωτα. Πρέπει να ήμουν μεταξύ δεκαοχτώ και δεκαεννιά, πολύ καψούρης με μία κοπέλα που πια δεν θυμάμαι ακριβώς ποια ήταν,ή η Σ ή η Ρ. ή η Ε., μια και στις δεκαετίες που ακολούθησαν, υπήρξαν αρκετές άλλες.
Το πρόβλημα μου δεν ήταν η καψούρα, αλλά το φτύσιμο. Δεν υπήρχα καν γι’ αυτή. Έπνιγα τον πόνο και τον πόθο μου στο αλκοόλ κάθε βράδυ, μέχρι αναισθησίας.
Ένα βράδυ που ήμουν σε κατάσταση αποσύνθεσης, έρχεται στο μέρος που τα έπινα ένας όχι ακριβώς φίλος αλλά ας πούμε γνωστός με προοπτικές φίλου. Ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτερος από μένα και μεγάλο αλάνι. Με είδε κομμάτια και με ρώτησε τι έχω.

«Την αγαπάω ρε συ!» ψέλλισα αφού με χίλια ζόρια κατάφερα να του πω την ιστορία, πίνοντας φυσικά.
Μου αστράφτει μια σφαλιάρα που κουδούνισε το κεφάλι μου και με ρωτάει με πολύ σοβαρότητα:
-«Ρε μαλάκα θες ν’ αγαπήσεις ή να γαμήσεις; Σκέψου καλά αν μπορείς.»
Έμεινα να τον κοιτάζω σαν ηλίθιος μερικά λεπτά. Αυτός πήγε να παραγγείλει ποτό κι όταν γύρισε, του απάντησα, σοβαρός κι εγώ:
«Να γαμήσω!»
-«Καλά, πιές ένα σκέτο διπλό ελληνικό να συνέρθεις και βλέπουμε» είπε ρουφώντας με σαρδόνιο χαμόγελο την μπύρα του.
Ήπια δύο διπλούς, έριξα κι ένα ξέρασμα στην τουαλέτα ενδιάμεσα, και κάπως συνήλθα.
-«Σήκω ρε μαλάκα, πάμε τσάρκα…» μου είπε μετά από λίγη ώρα.
Τον ακολούθησα αποκαμωμένος και πάντα καψούρης.
«Που πάμε;» τόλμησα να ρωτήσω.
-«Να γαμήσουμε ρε, που να πάμε;»
«Σε μπουρδέλο δε πάω, δε μ’ αρέσει» στράβωσα εγώ.
-«Όχι ρε παπάρα, σιγά μη πληρώσουμε, σε δικιά μου θα πάμε.»
Τόλμησα να ρωτήσω τι εννοούσε όταν έλεγε «δικιά» του.
Με κοίταξε με απορία και έκπληξη σαν να ήμουν καθυστερημένος. Ο τύπος τα είχε με πέντε διαφορετικές κοπέλες (χώρια τις ξεπέτες) που όλες ήξεραν ότι πάει και με άλλες. Ήταν καψουρεμένες μαζί του και κάναν τα πικρά γλυκά. Τον ρώτησα εγώ που κολλάω και μου εξήγησε πως όση ώρα ξερνοβολούσα πήρε τηλέφωνο την Ν. που θα πήγαινε έτσι κι αλλιώς απόψε και την παρακάλεσε αν δέχεται να πάμε και οι δύο.
Σοκ εγώ.
Πήγαμε.
Αυτός κάθισε λίγο και διακριτικά έφυγε κάποια στιγμή, προφανώς θα πήγε σε κάποια από τις άλλες.
Ξεσκίστηκα να γαμάω εκείνο το βράδυ.
Από έρωτα για κάποια άλλη.
Ξεσκίστηκε να γαμιέται μαζί μου η Ν. από έρωτα για κάποιον άλλον.
Μόνο που κανείς από τους δυό μας δεν αγκάλιαζε τον έρωτα του.
Αυτή ήταν η πρώτη από τις φορές που γάμησα από έρωτα.
Ευτυχώς τις υπόλοιπες δεν ήταν έτσι.
Και δεν αξίζει αν είναι έτσι.
Για τον Μάρκες και το βιβλίο του έμαθα πολλά χρόνια μετά από το περιστατικό αυτό.

Μανόλης Κωνσταντάκης

Φωτογραφία, JO JANKOWSKI