Κρύες νύχτες του Γενάρη
ειν' στο πόδι η γειτονιά,
ετσακώνονται και σκούζουν
τα αλήτικα γατιά.

Έχουν τρελαθεί από καύλες
και συνάζονται ομού
γάτος γάτο τζαγκρουνάει
για ένα λάφυρο μουνιού.

Όποιου γάτου οι νυχάρες
είν' οι πλέον κοφτερές
τα σαν καρπούζια που 'χει αρχίδια,
θέ να κάνουνε χαρές.

Θα στριμώξει τη γατούλα
και θα μπει ορμητικός
το σβερκάκι θα δαγκάσει
μα ο πόνος ειν' γλυκός.

Έτσι και εχτές το βράδυ
μία η ώρα το πρωί,
εγαμιώσαντο τρεις γάτοι
κι άλλοι δέκα ήταν κεί.

Από καύλα λιγωμένοι,
μα δεν πήγαιναν σιμά.
Είχαν μούρη νυχιασμένη
κι όλο εβγάζαν βογγητά.

Κι από των γατιών τη καύλα
εκαυλώσαμε κι εμείς,
μα δεν λέω παρακάτω,
ό,τι έπιασ' ο καθείς.


Μανόλης Κωνσταντάκης Tid Tripper