Αλήθεια τι είναι ο Χρονοδιαρρήκτης;
Είναι η δικαίως αναμενόμενη και επιβεβλημένη ερώτηση που σίγουρα θα ήθελες να μου απευθύνεις άγνωστε.
Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω, όσο καλύτερα μου επιτρέπεται, διαφυλάσσοντας όμως όσα δεν πρέπει να ειπωθούν εκτός Συντεχνίας, αλλά και τη δική σου ασφάλεια τη νοητική κυρίως. Ας δούμε λοιπόν.
Χρονοδιαρρήκτης είναι αυτός που ρίχνει κλεφτές ματιές σε διάφορα σημεία του Χρόνου, χωρίς τη συγκατάθεσή του εννοείται, παραβιάζοντας το χωροχρονικό συνεχές, από καθαρή και μόνο περιέργεια ή δίψα για γνώση. Κάτι σαν χάκερ του Χρόνου δηλαδή.
Αυτό είμαστε, με έναν συνοπτικό θα λέγαμε ορισμό. Η κάθε απάντηση όμως γεννάει πλήθος νέων ερωτήσεων. Ταξίδια στο χρόνο; Με ποιο τρόπο; Για ποιο πραγματικά σκοπό; Μήπως τα φαντάστηκα όλα αυτά ή μήπως σε κοροϊδεύω ή ακόμα μήπως θα έπρεπε από καιρό να έχουν χτυπήσει τη πόρτα μου “οι κύριοι με τις άσπρες ρόμπες”; 
Πόσο καιρό συμβαίνει αυτό; 
Τι παρενέργειες υπάρχουν αν κάτι αλλαχτεί σε παρελθόν ή μέλλον; 
Ερωτήματα λογικά, εάν δεχτείς, κάτι που θα σε θερμοπαρακαλούσα να κάνεις, πως ούτε τρελός είμαι, ούτε ψέμματα σου λέω θέλοντας να ικανοποιήσω μια αρρωστημένη πλήξη της στιγμής. 
Είναι κάτι που μπορεί να εξηγήσει η Επιστήμη; 
Μήπως ανήκει στο χώρο της Μαγείας;
Καταρχήν θα πρέπει εδώ να τονίσω πως δεν είμαι εραστής και θεράπων της Επιστήμης, της όποιας επιστήμης, και αυτό συνειδητά, γιατί πρόκειται για μεγάλη, ας μου συγχωρήσεις την αγοραία έκφραση, καριόλα.
Ερωμένη απαιτητική, σαγηνευτική κι ακαταμάχητη για όσους πιαστούν στα δίχτυα της, γεμάτη υποσχέσεις, που ζητάει αποκλειστικότητα από τους εραστές της χωρίς όμως να τους τη παρέχει, πρόθυμη να πουληθεί και ν’ ανοίξει τα πόδια στο πιο παχύ πορτοφόλι, μοιράζει το χάδι με το σταγονόμετρο σε όποιον γίνει δούλος της. Κι η όποια αναγνώριση του έρωτα που εμπράκτως σε όλη του τη ζωή της έδωσε, γίνεται συνήθως μετά θάνατον (να μην δημιουργούνται και υποχρεώσεις προς ικανοποίηση), ως τεθλιμμένη χήρα, στο παρήγορο μπράτσο ενός χοντρού γέρου καλοντυμένου λεφτά. Οπότε μη περιμένεις πολύπλοκες επιστημονικές απαντήσεις και θεωρίες. 
Δεν ξέρω ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ. 
Ξέρω μόνο ότι ΓΙΝΕΤΑΙ. 
Κάτι σαν το διακόπτη του ηλεκτρικού, της τηλεόρασης, τη λειτουργία των δορυφόρων. 
Δε ξέρουμε οι περισσότεροι από μας ΑΚΡΙΒΩΣ πως λειτουργούν και πως φτιάχνονται, όμως τα χρησιμοποιούμε καθημερινά, μηχανικά. Όχι δε μπορεί να το κάνει η συντριπτική πλειοψηφία των καθημερινών ανθρώπων, αλλά ας αναρωτηθείς πόσοι από τους καθημερινούς ανθρώπους είναι κορυφαίοι χάκερς. Ακόμα όμως δεν το κάνουν κατά βούληση, ακόμα κι αυτοί που έχουν την ικανότητα να το κάνουν να συμβεί ή να αναγνωρίσουν και να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους τις συνθήκες. Η εξήγηση που εμένα τουλάχιστον ικανοποιεί, είναι πως το φαινόμενο αυτό, έχει να κάνει με την ιδιαίτερη δομή και λειτουργία κάποιων εγκεφάλων, μέσα σ’ αυτούς κι ο δικός μου. Όσο για το εάν πρόκειται για μαγεία, είναι τόσο μαγικό όσο το bluetooth. 

Η μαγεία του χτες είναι η επιστήμη του σήμερα κι η φαντασία του σήμερα η επιστήμη του αύριο.


Tid Tripper (Μ.Κ.)