Φανταστείτε ότι βρίσκεστε ξαφνικά σε μία αίθουσα μουσείου όπου το μοναδικό έκθεμα είναι ένας τεράστιος πολύχρωμος πίνακας μοντέρνας τέχνης.
Δεν γνωρίζετε όμως τίποτα από τέχνη, απλώς σας τραβούν τα χρώματα και τα σχήματα, η όλη σύνθεση την οποία δεν κατανοείτε.
Κάποια σχήματα και χρώματα σας αρέσουν περισσότερο, άλλα λιγότερο και ίσως κάποια σας απωθούν τελείως ή τα βρίσκετε αδιάφορα.
Το πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι πώς και γιατί βρεθήκατε εδώ, μετά τι θέλει να πει ο ζωγράφος και φυσικά εάν υπάρχει ζωγράφος και ποιος είναι αυτός. Στη συνέχεια επικεντρώνεστε στα σημεία του πίνακα που ή σας ελκύουν ή σας απωθούν ή και τα δύο. Όσο πιο κοντά πάτε στον πίνακα, βλέπετε κάποια λεπτομέρεια, όσο απομακρύνεστε, βλέπετε μεγαλύτερο μέρος του. Δεν ξέρετε πόση ώρα έχετε στη διάθεση σας. Αρχίζετε να καταλαβαίνετε κάποια πράγματα, ίσως κάπως λιγότερα από όσα θα θέλατε, ίσως περισσότερα.
Ξαφνικά τα φώτα χαμηλώνουν και ακούγεται η εντολή να εγκαταλείψετε την αίθουσα. Έχετε κουραστεί αν έχετε καθίσει πολύ χρόνο εκεί και το δέχεστε σχεδόν με ανακούφιση ή αντίθετα δυσανασχετείτε γιατί ο χρόνος ήταν πολύ λίγος για να δείτε όσα θα θέλατε. Τύχη ή ατυχία; Ποιος ξέρει;
Περνάτε από έναν σκοτεινό διάδρομο γεμάτο στροφές, λιποθυμάτε. Όταν συνέρχεστε έχετε ξεκουραστεί, αλλά πάθατε αμνησία, ίσως χτυπήσατε το κεφάλι σας πέφτοντας. Δεν ξέρετε πόση ώρα ήσασταν με χαμένες τις αισθήσεις σας. Δεν θυμάστε συνειδητά τίποτα από την αίθουσα που επισκεφτήκατε πριν. Βλέπετε κάπου ένα φωτεινό παραλληλόγραμμο, μία πόρτα ανοιχτή. Πηγαίνετε προς τα εκεί και βρίσκεστε ξαφνικά σε μία αίθουσα μουσείου όπου το μοναδικό έκθεμα είναι ένας τεράστιος πολύχρωμος πίνακας μοντέρνας τέχνης. Είναι ή ίδια αίθουσα, απλώς δεν το θυμάστε. Κάτι σας λέει ο πίνακας, κάποια πράγματα είναι οικεία. Τα περισσότερα όχι. Προσπαθείτε σκληρά να καταλάβετε τι σημαίνει ο πίνακας, τι θέλει να πει. Όσο πιο κοντά πάτε στον πίνακα, βλέπετε κάποια λεπτομέρεια, όσο απομακρύνεστε, βλέπετε μεγαλύτερο μέρος του. Δεν ξέρετε πόση ώρα έχετε στη διάθεση σας.
Ξαφνικά τα φώτα χαμηλώνουν και ακούγεται η εντολή να εγκαταλείψετε την αίθουσα. Έχετε κουραστεί αν έχετε καθίσει πολύ χρόνο εκεί και το δέχεστε σχεδόν με ανακούφιση ή αντίθετα δυσανασχετείτε γιατί ο χρόνος ήταν πολύ λίγος για να δείτε όσα θα θέλατε. Τύχη ή ατυχία; Ποιος ξέρει;
Αυτό επαναλαμβάνεται πολλές φορές, μέχρι που κατανοείτε ότι ο πίνακας υπάρχει απλώς για να τον χαρείτε. Δεν έχετε άλλο ερώτημα πια, παρά μόνο για το ποιος τον ζωγράφισε. Δεν σας απασχολεί όμως και τόσο, χαρήκατε τον πίνακα.
Είναι καιρός να προχωρήσετε στην επόμενη αίθουσα του μουσείου. Δεν ξέρετε τι θαυμαστό θα δείτε εκεί. Έχετε όμως αρχίσει να κατανοείτε κάπως την τέχνη. Όταν τελειώσουν κάποτε οι αίθουσες του μουσείου (και είναι πάρα πολλές) θα έχετε λατρέψει την τέχνη και θα θέλετε κι εσείς να ζωγραφίσετε έναν πίνακα. Απλώς για τη χαρά της δημιουργίας.
Μα υπάρχουν πάρα πολλά μουσεία στον κόσμο.
Αυτό, θα τα ανακαλύψετε μετά τον πρώτο σας πίνακα που θα ζωγραφίσετε.
Όταν θα θέλετε να τον εκθέσετε. Μέχρι τότε, αν όχι όλα, τα περισσότερα από τα ερωτήματα που σας ταλανίζουν, θα έχουν απαντηθεί. Οι απαντήσεις μπορεί να μην είναι αυτές που προσμένατε ή από αυτές που σας αρέσουν. Συνήθως είναι οι απαντήσεις του πίνακα της πρώτης αίθουσας που επισκεφτήκατε. Και ήταν από την αρχή μπροστά σας.
Όλες.
Το αν δεν τις είδατε, δεν φταίει ο πίνακας.
Για την ακρίβεια, δεν φταίει κανείς.
0 Kommentare:
Δημοσίευση σχολίου