Φανταστείτε αν ζούσαμε σε μιά χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και ψηφοφόρων δεν θα ήταν απαθείς άτολμοι σταρχιδιστές και ρουσφετολάγνοι, ή αγκυλωμένοι στο χ και ψ τάδε κόμμα κι απόκομμα, ή στο τί ψήφιζε ο παππούλης τους πριν 70 χρόνια.
Φανταστείτε αν οι δήμαρχοι που ψήφιζε αυτός ο λαός δεν ήταν γλίτσες ψηφοθήρες και λαμόγια που μοιράζουν χάρες και ρουσφέτια για να εκλεγούν και να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα (τί κρίμα), κατά το δοκούν των μιζών και των σφογγοκωλαρίων τους, ή δεν ήταν πειθήνια κωμματικά όργανα του χ και ψ κόμματος.
Μόνη λαμπρή εξαίρεση που τουλάχιστον εγώ γνωρίζω, είναι ο Πελετίδης στη Πάτρα. Ελπίζω να υπάρχουν κι άλλοι που δεν γνωρίζω. (Για να προλάβω τυχόν παρεξηγήσεις, ΔΕΝ είμαι Κ.Κ.Ε.)
Θαύματα θα γίνονταν στον τόπο αυτό της φαιδράς πορτοκαλέας. Σκουπίδια θα πιάναμε, χρυσάφι θα γινόταν.
Πώς; (θα μου πείτε και με το δίκιο σας).
Εύκολα (θα σας πω).
Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε σε πρόστιμα στην Ε.Ε. ένα σκασμό λεφτά μια και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 2.12.2014, επέβαλε εφάπαξ πρόστιμο 10 εκατ. ευρώ και 14,52 εκατ. ευρώ ανά εξάμηνο για τη λειτουργία 363 ανεξέλεγκτων χωματερών. Κάντε τους υπολογισμούς γιατί με τα μαθηματικά δεν τό ΄χω.
Περίπου όμως είναι 110 και κάτι ψιλά, εκατομμύρια μέχρι σήμερα.
Σημαντικά μεγάλο μέρος από τα απορρίμματα σε όγκο, είναι τα κλαδέματα από κήπους οικιών αλλά και κοινόχρηστων χώρων, πάρκα και χώρους πρασίνου των δήμων. Όλα αυτά φυσικά πάνε στις χωματερές.
Φανταστείτε τώρα αν αντί στις χωματερές πήγαιναν σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο του κάθε δήμου για επεξεργασία, άλεσμα, κομποστοποίηση και συσκευασία. Πόσο θα μειωνόταν ο όγκος, πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργούνταν από το πουθενά;
Πόσα λεφτά θα εξοικονομούνταν σε καιρό κρίσης μάλιστα, από τα πρόστιμα;
Το κομπόστ λίπασμα θα το χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι οι δήμοι πρώτα για τους χώρους πρασίνου που έχουν ή θα το διέθεταν σε τιμή κόστους στους δημότες και σε επιχειρήσεις σχετικές (θερμοκήπια), στα όρια τους, για χρήση αυστηρά και όχι εμπορία άμεση.
Δεν λέω να φανταστείτε αυτό που κάνει εδώ και χρόνια η Σουηδία, δηλαδή εισαγωγή απορριμμάτων για παραγωγή ενέργειας. Είπαμε να είμαστε αιθεροβάμονες, αλλά μέσα σε όρια.
Βέβαια, κάτι τέτοιο στη χώρα της φαιδράς και σάπιας πορτοκαλέας, το βλέπω κομματάκι (και κωμματικά) δύσκολο να γίνει.
Πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της μίζας πρώτα.
Πιό εύκολο να τετραγωνιστεί ο κύκλος.
Μ.Κ.
0 Kommentare:
Δημοσίευση σχολίου